Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a stumbling-block

  • 1 offensio

    offensĭo, ōnis, f. [1. offendo], a striking against any thing; a tripping, stumbling (class.).
    I.
    Lit.:

    pedis offensio,

    Cic. Div. 2, 40, 84; in plur.:

    offensiones pedum,

    Plin. 2, 7, 5, § 24: dentium, Lact. Opif. Dei, 10, 13. — Absol.:

    offensione sonitūs,

    Vitr. 9, 8, 3.—
    B.
    Transf., that against which one stumbles, a stumbling-block:

    ut nihil offensionis haberet,

    Cic. Univ. 6, 15.—
    II.
    Trop.
    A.
    An offence given to any one;

    hence,

    disfavor, aversion, disgust, dislike, hatred, discredit, bad reputation, Cic. Div. in Caecil. 3, 9; id. Verr. 2, 5, 69, § 178 (for which:

    existimatio offensa nostri ordinis,

    id. ib. 2, 2, 47, §

    117): sapiens praetor offensionem vitat aequalitate decernendi,

    id. Mur. 20, 41:

    suscipere invidiam atque offensionem apud aliquem,

    id. Verr. 2, 2, 55, § 137:

    in odium offensionemque populi Romani inruere,

    id. ib. 1, 12, 35:

    cadere,

    id. N. D. 1, 30, 85:

    offensionem excipere,

    id. Inv. 1, 21, 30:

    subire,

    Plin. 35, 4, 7, § 23:

    adferre,

    Cic. Att. 1, 17, 1:

    offensiones accendere,

    Tac. A. 2, 57:

    hoc apud alios offensionem habet,

    displeases them, Plin. 19, 1, 2, § 9. —
    B.
    An offence which one receives; displeasure, vexation:

    habere ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23: mihi majori offensioni sunt quam delectationi possessiunculae meae, give me more vexation than pleasure, id. Att. 13, 23, 3.—
    2.
    A complaint, indisposition; an accident, misfortune, mishap, failure:

    corporum offensiones,

    Cic. Tusc. 4, 14, 31:

    graves solent offensiones esse ex gravibus morbis, si qua culpa commissa est,

    id. Fam. 16, 10, 1:

    habet enim nihil quod in offensione deperdat,

    i.e. if he loses his cause, id. Div. in Caecil. 22, 71:

    offensiones belli,

    misfortunes, defeats, id. Imp. Pomp. 10, 28:

    offensionum et repulsarum ignominia,

    i.e. refusals, id. Off. 1, 21, 71.—
    C.
    That which causes one to offend or sin, a stumbling-block (eccl. Lat.):

    unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat,

    Vulg. Ezech. 20, 7:

    nemini dantes ullam offensionem,

    id. 2 Cor. 6, 3:

    lapis offensionis,

    id. 1 Pet. 2, 8 al.

    Lewis & Short latin dictionary > offensio

  • 2 offensaculum

    offensācŭlum, i, n. [offenso], a striking against, a tripping, stumbling (postclass.).
    I.
    Lit.:

    crebris offensaculis contusa crura,

    App. M. 9, p. 221, 3.—
    II.
    Transf., the object against which one stumbles, a stumbling-block:

    lapis ecce nostro fixus offensaculo est,

    Prud. Apoth. 45; so,

    adversarius nostris offensacula pedibus latenter opponit,

    Lact. Opt. D. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > offensaculum

  • 3 scopulus

        scopulus ī, m, σκόπελοσ, a projecting point of rock, rock, cliff, crag, shelf, ledge: pars (remigum) ad scopulos adlisa, Cs.: detrudunt navīs scopulo, V.: Imminet aequoribus scopulus, O.: Qui vidit Infamīs scopulos Acroceraunia, promontory, H.: scopuli ruina, i. e. fallen roof (of the cave of Cacus), V.: Mavortis, the Areopagus, O.: His inmobilior scopulis, harder to move, O.: scopulis surdior, H.—Fig., a rock, cliff, ledge, stumbling-block, danger, difficulty: cum neque Musarum scopulos quisquam superarat: qui te ad scopulum e tranquillo auferat, T.: (Piso et Gabinius) geminae voragines scopulique rei p.
    * * *
    rock, boulder

    Latin-English dictionary > scopulus

  • 4 offendiculum

    obstacle, stumbling block, hindererance; cause of offence (L+S)

    Latin-English dictionary > offendiculum

  • 5 scandalum

    temptation/inducement to sin; cause of offence; stumbling block; scandal (Bee)

    Latin-English dictionary > scandalum

  • 6 offendiculum

    offendĭcŭlum, i, n. [1. offendo], a stumbling-block, obstacle, hinderance, cause of offence (post-Aug.): sunt enim in hac offendicula nonnulla. Plin. Ep. 9, 11, 1; Vulg. 1 Cor. 8, 9; id. Isa. 57, 14; Paul. Nol. Carm. 27, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > offendiculum

См. также в других словарях:

  • Stumbling-block — Stum bling block , n. Any cause of stumbling, perplexity, or error. [1913 Webster] We preach Christ crucified, unto the Jews a stumbling block, and unto the Greeks foolishness. 1 Cor. i. 23. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stumbling block — stumbling .block n a problem or difficulty that stops you from achieving something stumbling block to ▪ The main stumbling block to starting new research is that we lack qualified people …   Dictionary of contemporary English

  • stumbling block — stumbling blocks N COUNT: oft N to/in n A stumbling block is a problem which stops you from achieving something. Perhaps the major stumbling block to reunification is the military presence in South Korea …   English dictionary

  • stumbling block — [n] impediment barricade, barrier, blockage, catch*, Catch 22*, clog, delay, difficulty, drag*, drawback, handicap, hindrance, holdup, hurdle, obstacle, obstruction, road block*, setback, snag; concept 666 …   New thesaurus

  • stumbling block — index bar (obstruction), barrier, blockade (barrier), complication, deadlock, deterrence, di …   Law dictionary

  • stumbling block — ► NOUN ▪ an obstacle …   English terms dictionary

  • stumbling block — n. an obstacle, hindrance, or difficulty standing in the way of progress or understanding …   English World dictionary

  • stumbling block — noun any obstacle or impediment (Freq. 1) • Hypernyms: ↑obstacle * * * noun, pl ⋯ blocks [count] : something that stops you from doing what you want to do Lack of funds is a major stumbling block to the project. My plans hit a stumbling block. *… …   Useful english dictionary

  • stumbling block — noun ADJECTIVE ▪ big, key, main, major, real ▪ potential VERB + STUMBLING BLOCK ▪ be …   Collocations dictionary

  • stumbling block — n. a stumbling block to (a stumbling block to progress) * * * [ stʌmblɪŋblɒk] a stumbling block to (a stumbling block to progress) …   Combinatory dictionary

  • stumbling block — UK [ˈstʌmblɪŋ ˌblɒk] / US [ˈstʌmblɪŋ ˌblɑk] noun [countable] Word forms stumbling block : singular stumbling block plural stumbling blocks a difficulty that causes mistakes or prevents progress a major stumbling block to an agreement …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»